Σε κάτι έρωτες, μπορείς να πας μέχρι την στρατόσφαιρα και να γυρίσεις
πίσω,
να κάνεις τα μύρια κατορθώματα και τα χίλια δύο θαυμαστά,
χωρίς
να έχεις μετακινηθεί πόντο από το Εγώ σου.
Και σε κάτι άλλους έρωτες μπαίνεις και τρως χώμα,
κι εκεί ούτε γκράντε χειρονομίες, ούτε ντράμα ούτε ρομάνς σε σώζουν.
Εκεί, μάγκες μου και μάγκισσές μου, αρχίζουν τα δύσκολα -
διότι για να
προχωρήσεις, πρέπει να μετασχηματιστείς:
κάτι σαν να ξαναγεννηθείς ένα
πράγμα,
ίδιος/α μαζί μα και αλλιώς, ταυτόχρονα.
Καμίνι της αλχημείας ο έρωτας.
Κι απ΄έξω, μπορεί να μην ακούγεται ούτε ένα κιχ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου