Μέρα που είναι,

ας πω κι εγώ το κατιτίς μου. 




Ο έρωτας (όχι μόνο για τα πρόσωπα, αλλά και για άλλες κατατάσεις)
μας δόθηκε - συν τοις άλλοις - για να μπορούμε να αντιπαλέψουμε και τις αντιξοότητες.
Τι, αμφιβάλλεις;

Είναι η μόνη δύναμη στην οποία ξέρω πως αν υποκύψω και παραδοθώ,
θα βγω κάποτε δυνατότερη. Ή μάλλον, μεταμορφωμένη.
Μιλάμε για θεϊκά πεδία, για ανυπολόγιστα πράγματα εδώ.
Έρχεται και σε χτυπάει σαν κεραυνός, σα βέλος (καλά τα είπαν οι αρχαίοι...)
και ουαί, αν νομίσεις ότι μπορείς να τον κουμαντάρεις.
 Γιατί αν μπορείς, απλά δεν ειναι έρωτας καλό μου.


Θα σέβεσαι.