Greguerias

Ramon Gomez de la Serna
Greguerias


Greguerias θα πει..."η τόλμη να αιχμαλωτίσεις το φευγαλέο, να μαντέψεις ή να μη μαντέψεις αυτό που μπορεί να μην υπάρχει σε κανέναν ή μπορεί να υπάρχει σ' όλους".

 

***

Ποίηση είναι να πιστεύουμε πως θα μας πάρει τηλέφωνο αυτή που είδαμε χτες σ' ένα συνοικιακό σινεμά.

Ο έρωτας γεννιέται από την επιθυμία να κάνεις αιώνιο το περαστικό.

Καλό πιάνο είναι αυτό που αργεί ένα τέταρτο της ώρας να χάσει την αντήχηση της τελευταίας του νότας.

Το δοξάρι του βιολιού ράβει σαν βελόνα με κλωστή νότες και ψυχές, ψυχές και νότες.

Οι γλάροι είναι το υστερόγραφο του πλοίου.

O ποιητής τρέφεται με παξιμάδια από το φεγγάρι.

Υπάρχουν στεναγμοί που φέρνουν σ' επικοινωνία τη ζωή με το θάνατο.

Πώς μας κοιτάζει ένα κατάστημα οπτικών!

O γκρίζος ουρανός σημαίνει πως η μέρα πάει να γίνει σαν κινηματογραφική ταινία.

Το δειλινό περνά με γρήγορο πέταγμα ενα περιστέρι, που έχει στο ράμφος του το κλειδί που μ' αυτό κλείνει κλείνει η μέρα.

Ερείπια: μεσημεριανός ύπνος από κολώνες και κιονόκρανα.

Ο αέρας ξύνει τον ώμο του στις γωνίες.

Στις έρημες παραλίες όπου υπάρχουν μόνο ίχνη από γυμνά πόδια, συναντάται το φυτό σανδάλι το μυστηριώδες.

Αυτός που ξέρει να κοιμάται, είναι αυτός που τοποθετεί το μαξιλάρι ανάμεσα στον ώμο και το σαγόνι σαν να ήταν το βιολί των ονείρων.

Υπάρχουν κάποια αιματόχρωμα ρόδα που μοιάζουν να έχουν πληγωθεί από τα ίδια τους τ' αγκάθια.

Το φιλί είναι ένα τίποτα σε παρένθεση.

Ανακουφιστική σκέψη: και το σκουλίκι θα πεθάνει.

Οι συνταγές των γιατρών είναι γραμμένες με μικροβιακά γράμματα, για να νικούν καλύτερα τα μικρόβια.

Οι διαφημίσεις που ανάβουν γράμμα γράμμα, μας ξανακάνουν παιδιά που συλλαβίζουν.

Ο εφιάλτης του πιανίστα είναι να ονειρεύεται ένα πιάνο με χιλιομετρικό πληκτρολόγιο.

Προτιμώ τις γραφομηχανές από δεύτερο χέρι, γιατί έχουν ήδη πείρα και ξέρουν ορθογραφία.

To μάρμαρο ξέρει να περιμένει το άγαλμά του για αιώνες.

Aνώνυμος είναι ένας επιζών όλων των εποχών που είναι πάντα ο ίδιος.

Στο πάνω χείλος βρίσκεται η νοσταλγία, και στο κάτω η κακή διάθεση.

Το να μην έχει χτυπήσει το ξυπνητήρι, έχει αλλάξει πολλά πεπρωμένα.

Ο άνεμος δεν ξέρει να γυρίζει τα φύλλα ενός βιβλίου - ή γυρίζει ένα μόνο, ή τα γυρίζει όλα απότομα σαν τρελαμένος αναγνώστης.

Δεν υπάρχει τίποτα που να μας ξεχνάει πιο γρήγορα από μια καρέκλα ζαχαροπλαστείου.

Στις ταράτσες κάνουν καινούριες γνωριμίες τα ασπρόρουχα.

Το ηλιακό ρολόι αποδεικνύει πως ο χρόνος είναι μόνο μια εφήμερη σκια.

Υπάρχει μια ποσότητα θαύματος προορισμένη για κάθε εποχή, και την κλέβει κάθε φορά εκείνος που μπορεί.

Η γάτα ζει μια αιώνια Κυριακή.

Στα φθινοπωρινά φύλλα που πέφτουν και περιφρονούμε, γράφουν οι Κινέζοι τα ποιήματά τους.

Αυτή η σταγόνα που στάζει τη νύχτα δείχνει το κέντρο του νερού και της σιωπής.

Η πεταλούδα πετάει τόσο, γιατί δεν έχει στο νου τη λέξη "κούραση", μα τη λέξη "πέταγμα".

O καπνός είναι η μετάβαση στο τίποτα αυτού που ήταν κάτι.

Επίσκεψη αργά τη νύχτα:

"Θέλετε ένα ποτηράκι;"

"'Οχι...Μην ξυπνάτε την μπουκάλα".

Στα καταστήματα με σπόρους μπαίνεις άδειος και βγαίνεις μ' έναν κήπο τσέπης.

***