Μία υποτυπώδης αρχή

Σήμερα το πρωί ξύπνησα με μία απροσδιόριστη διάθεση.
Σαν να μην ήξερα τι συμβαίνει, τι γίνεται, πού βρίσκομαι και πού πατάω. 
Όχι με την κακή έννοια, όχι. Αλλά είχα μία αίσθηση που δεν μπορεί να μπει σε λέξεις - σαν κάτι να προσπαθούσα να ακούσω, χωρίς να καταλαβαίνω τι είναι και χωρίς να γνωρίζω την πηγή του. Ήταν σαν να βρίσκομαι κάπου και να ακούω έναν αμυδρό ήχο, σαν σιγανό ραδιόφωνο, αλλά χωρίς να καταλαβαίνω πού βρίσκεται και πώς να το εντοπίσω.
Χωρίς την δυνατότητα να κάνω πολλά πολλά (θα εξηγήσω παρακάτω), άνοιξα το laptop. Μπήκα στο facebook, σεργιάνισα για λίγο στις σελίδες φίλων.
Δεν σκέφτηκα πολύ, και ξεκίνησα να γράφω εδώ μέσα.

Δεν ξέρω το γιατί, ούτε ξέρω πόσο θα κρατήσει.
Μία υποτυπώδης αρχή λοιπόν.